Od lutego 2020 r. ulepszamy i modyfikujemy sposób raportowania wyników badania hematologicznego.
Co się zmieni i jak interpretować nowe parametry?
- Oprócz składu procentowego wyniki będą uwzględniały wartości bezwzględne poszczególnych typów leukocytów, które są ważniejsze z punktu widzenia prawidłowej interpretacji leukogramu. Obecność zmian w liczbie populacji leukocytów (neutrofilii, neutropenii, limfocytozy, limfopenii, itd.) określa się na podstawie wartości bezwzględnych. Zmiany procentowe (względne) mają ograniczone znaczenie diagnostyczne i kliniczne. Od tej pory do prawidłowej interpretacji wyników nie będzie potrzebny kalkulator!
- Do rozróżnienia niedokrwistości regeneratywnej od nieregeneratywnej wymagane jest określenie bezwzględnej liczby retikulocytów albo obliczenie ich skorygowanego odsetka. Od tej pory wyniki oznaczenia retikulocytów będą uwzględniały bezwzględną liczbę retikulocytów. Prawidłowe określenie regeneracji będzie o wiele prostsze.
- Ze względu na rewalidację analizatorów zmianie ulegną zakresy referencyjne liczby leukocytów dla psa i kota.
- Zmienione zostaną jednostki, w których podawane są wyniki badania morfologicznego krwi (układ SI). Co bardzo ważne, nie jest to związane z koniecznością zmian Państwa przyzwyczajeń – same wartości liczbowe pozostaną bez zmian!
- Dodany zostanie dodatkowy parametr erytrocytarny: RDW – rozpiętość rozkładu objętości erytrocytów (ang. red blood cell distribution width) (dowiedz się
- Dodane zostaną dodatkowe parametry trombocytarne: MPV – średnia objętość płytki krwi (ang. mean platelet volume), PCT – trombokryt (dowiedz się więcej).
RDW – rozpiętość rozkładu objętości erytrocytów (ang. red blood cell distribution width)
RDW odzwierciedla zróżnicowanie w wielkości erytrocytów określone przez analizator hematologiczny i odpowiada określanej mikroskopowo anizocytozie. Wysokie RDW wskazuje na większą różnorodność w rozmiarze erytrocytów, co może być związane w obecnością większych erytrocytów (makrocytów), mniejszych erytrocytów (mikrocytów) albo jednoczesnym występowaniem obu typów krwinek. Przyczyna wysokiego RDW może zostać określona poprzez ocenę rozmazu krwi albo stwierdzenie zmiany w wartości MCV. Co ważne, do podwyższenia RDW może dojść przed pojawieniem się istotnej zmiany w wartości MCV. Częstą przyczyną podwyższenia RDW związaną z obecnością makrocytów jest niedokrwistość regeneratywna (retikulocyty są większe niż dojrzałe erytrocyty). Do wzrostu RDW wtórnego do obecności mikrocytów może dojść m.in. w wyniku niedokrwistości z niedoboru żelaza. Inne przyczyny podwyższenia RDW to m.in. fragmentacja erytrocytów czy przetoczenie krwi. Do fałszywego podwyższenia RDW może dojść wskutek autoaglutynacji. Obniżenie RDW nie jest istotne z klinicznego punktu widzenia.
MPV – średnia objętość płytki krwi (ang. mean platelet volume)
MPV, analogicznie do MCV, jest uśrednioną miarą wielkości płytek krwi. Parametr ten bywa pomocny w określaniu przyczyny małopłytkowości. MPV powinno być interpretowane przy uwzględnieniu m.in. liczby płytek krwi i wyniku oceny mikroskopowej rozmazu krwi. Podwyższenie MPV u pacjenta z niską liczbą płytek krwi i brakiem zlepów może wskazywać na prawidłową odpowiedź szpiku kostnego na małopłytkowość – zwiększona produkcja płytek krwi prowadzi do uwolnienia większych, młodocianych płytek, które – gdy są obecne w wystarczającej liczbie – prowadzą do wzrostu MPV. Jednocześnie brak podwyższenia MPV nie wyklucza zwiększonej produkcji płytek przez szpik kostny. Do podwyższenia MPV może również dojść wskutek artefaktu (wiek próbki, obecność zlepów płytek krwi), makrotrombocytopenii, zakażenia FeLV czy nowotworu hematologicznego. Niskie wartości MPV nie są klinicznie istotne.
PCT – trombokryt, zwany też hematokrytem płytkowym
Trombokryt, analogicznie do hematokrytu, wyraża stosunek objętości płytek krwi do całkowitej objętości krwi. W niektórych przypadkach w lepszy sposób niż liczba płytek krwi oszacowuje funkcjonalną masę płytek krwi, która jest ważniejsza z punktu widzenia prawidłowego działania pierwotnej hemostazy. Jest to szczególnie przydatne w przypadku psów z wrodzoną makrotrombocytopenią (częste zaburzenie psów rasy cavalier king charles spaniel). Niska liczba płytek krwi jest u tych pacjentów kompensowana obecnością płytek olbrzymich – wartość trombokrytu pozostaje prawidłowa. Co bardzo ważne, wrodzonej makrotrombocytopenii nie towarzyszą zaburzenia krzepnięcia krwi. Interpretując wyniki warto również zwrócić uwagę na fakt, że do fałszywego podwyższenia trombokrytu może również dojść wraz ze starzeniem się próbki.
