Przepisy o materiałach niebezpiecznych regulują zasady przewozu materiałów potencjalnie zakaźnych (tj. materiałów, o których wiadomo, że mogą zawierać chorobotwórcze drobnoustroje niebezpieczne dla ludzi i zwierząt) oraz odpadów klinicznych i próbek diagnostycznych.
Opakowania materiałów diagnostycznych sklasyfikowanych zgodnie z zaleceniami ONZ pod numerem 3373 podlegają instrukcji nr P650. Opakowania takie muszą spełniać następujące wymogi:
- muszą dostatecznie chronić próbkę przed wstrząsami, obciążeniami gwarantując, iż podczas zwykłego transportu nie nastąpi uszkodzenie ani uwolnienie zawartości;
- niezbędne jest naczynie zawierające samą próbkę (probówka), a także odpowiedni ochronny pojemnik transportowy o wadze do 0,5 kg.
Próbka (probówka i pojemnik transportowy) muszą przejść pomyślnie test upadku.
Materiały płynne:
- naczynie z próbką musi być szczelne, a jego pojemność nie powinna przekraczać 250 ml
- opakowanie transportowe musi być również szczelne oraz powinno zawierać materiał absorbujący, który w razie uszkodzenia będzie w stanie wchłonąć całą objętość próbki
- opakowanie zewnętrzne: max. 0,5 l
Materiały stałe:
- naczynie z próbką: szczelne, max. 250 ml
- pojemnik transportowy: szczelny, w przypadku kilku próbek próbki nie mogą się wzajemnie dotykać
- opakowanie zewnętrzne: max. 0,5 kg
Za zawartość przesyłki odpowiada nadawca (prawo do roszczeń regresowych wobec nadawcy w przypadku szkód spowodowanych nieprawidłowym opakowaniem materiału).
Prawidłowo opakowany materiał jest gwarancją bezpieczeństwa.
