Określenie przyczyny objawów oddechowych – rozróżnienie pomiędzy zastoinową niewydolnością serca, a chorobą układu oddechowego – jest często wyzwaniem dla lekarzy praktyków. W takich przypadkach pomocne może być określenie stężenia N-końcowego fragmentu propeptydu natriuretycznego typu B (NT-proBNP, z ang. N-terminal fragment of B-type natriuretic peptide) – badanie to może stanowić pierwszą wskazówkę umożliwiającą określenie charakteru choroby.
NT-proBNP jest substancją, która powstaje poprzez rozkład, przechowywanego w komórkach mięśnia sercowego, peptydu natriuretycznego typu B. W miarę postępu choroby serca, dochodzi do rozciągnięcia jego komór. Wywołuje to uwolnienie większych ilości BNP, prowadząc do jednoczesnego podwyższenia stężenia NT-proBNP.
Do wzrostu stężenia NT-proBNP dochodzi również w przebiegu innych zaburzeń:
- choroby nerek (zmniejszone usuwanie NT-proBNP przez nerki)
- nadciśnienia tętniczego, nadciśnienia płucnego, a także stosowania leków mających wpływ na wypełnienie łożyska naczyniowego (np. diuretyków)
- niektórych chorób zakaźnych (m.in. babeszjozy, która może doprowadzić do zapalenia mięśnia sercowego)
Co więcej, poziom tego parametru u zdrowych osobników może się wahać ze względu na ich rasę. Stężenie NT-proBNP jest najwyższe u labradorów retrieverów i nowofundlandów, może nawet 3-krotnie przekraczać to stwierdzane u jamników. Zaobserwowano również, że stężenie tego parametru u chartów jest wyższe niż u psów innych ras. Dalsze badania są niezbędne w celu określenia zakresów referencyjnych, które będą swoiste dla poszczególnych ras.
Bardzo niskie stężenia sugerują nieprawidłowe pobranie próbki krwi albo rozpad substancji w trakcie przechowywania / transportu. W takich przypadkach konieczne jest wysłanie do laboratorium nowej, powtórnie pobranej próbki. Co więcej, leki kardiologiczne prowadzą do spadku stężenia NT-proBNP.
Choć NT-proBNP jest bardzo przydatnym markerem zaburzeń kardiologicznych u psów, parametr ten powinien być interpretowany biorąc pod uwagę wyniki innych badań diagnostycznych (m.in. echokardiograficznego, elektrokardiograficznego czy obrazowych). Niezmiernie ważne jest również prześledzenie historii pacjenta i wykonanie dokładnego badania klinicznego.
WAŻNE!!!
NT-proBNP jest dość niestabilny – wiek próbki i temperatura przechowywania mają wpływ na wynik badania.
