Dotknięte nią psy ciepią na mimowolne i nagłe skurcze mięśni (tzw. mioklonie), które pojawiają się najczęściej w stanie spoczynku i mogą nasuwać skojarzenia z porażeniem prądem. Skurcze te są wprawdzie krótkotrwałe (poniżej sekundy), ale często występują seriami. Występują w różnym stopniu nasilenia, przybierając niekiedy jedynie postać nieznacznych ruchów ciała, inaczej niż w przypadku innych mioklonii powodujących znacznie gwałtowniejsze skurcze i zrywy. W trakcie napadu i po jego ustąpieniu psy są oszołomione i przestraszone. W 85% przypadków napady występują codziennie. W przebiegu choroby u niektórych psów pojawia się również padaczka toniczno-kloniczna. Częściową poprawę umożliwiają leki przeciwepileptyczne, wśród których wysoką skuteczność wykazuje bromek potasu. Badanie genetyczne umożliwia bezpieczne kojarzenie poprzez właściwy dobór zwierząt, a tym samym eliminację choroby.
Rasa predysponowana: Rhodesian Ridgeback.
Dziedziczenie: autosomalne recesywne.